تصور کن هیچ کشوری نیست
تصورش سخت نیست
هیچ بهانه‌ای برای کشتن یا مردن در راهش نیست
چنان که مذهبی وجود ندارد
تصور کن همه انسان‌ها در صلح زندگی می‌کنند

یک میز و دو بشقاب، در بشقابی عقربی زنده نشسته و بشقابی دیگر که ماری در آن چنبره زده. قفسی آهنین با قفلی بزرگ و کاسه ای در وسطش پُر از آب نبات ، و کودکی جلوی میز با نگاهی پر از میل و تمنا به سوی قفس

معصومیت بره وار و دست به سینه ماندن رسالت تاریخی بشریت نیست

باز باران،
با ترانه،
با گهر های فراوان
می خورد بر بام خانه

میراث دار خوبی نیستم – رسم مرده پرستی مردم سرزمینم را دوست نمی دارم

اینشتین از چگونگی کنترل و استفاده از انرژی عظیم نهفته در آتش جهنم و ساختن یخچالهای بزرگ و ایجاد ابر و باران مصنوعی که باعث تغییر محیط و طبیعت جهنم به وضعیت کنونی اش گفت

جزو این گروههای حقوق بشر که نیستی؟. با دستپاچگی گفتم : نه، فقط از حیوانات حمایت می کنم

راهپیمایی خونین برای آزادی
فتح تهران
سرتیپ دیوسالار (سالار فاتح)

از چهره های مهم بازیگر در انقلاب مشروطه و جنبش جنگل در گیلان و یکی از بنیان گذاران سوسیال دمکراسی در ایران

سرگذشت دلیرى یک گیله دختر در جنبش انقلابى گیلان

گاه فکر می کنم مگر آنها در کلاس اول نخوانده بودند ایران سرزمین همه ماست؟

منابع کره خاکی محدود هست و جمعیت جهان بیشتر از آن زمانی ست که خیار و گوجه فرنگی هنوز طعم و مزه داشتند